równouprawnienie — n I 1. rzecz. od równouprawnić. 2. «równość wobec prawa, korzystanie z jednakowych, równych praw» Równouprawnienie kobiet … Słownik języka polskiego
równość — ż V, DCMs. równośćści, blm 1. «całkowite podobieństwo, identyczność, jednakowość, tożsamość pod względem ilości, jakości, wartości, wielkości itp.» Równość wieku, upodobań, poglądów. Znak równości. ∆ mat. Równość algebraiczna «dwa wyrażenia… … Słownik języka polskiego
bojowniczka — ż III, CMs. bojowniczkaczce; lm D. bojowniczkaczek «kobieta walcząca o coś słowem, czynem (rzadko: bronią)» Bojowniczka o równouprawnienie kobiet. Bojowniczka o sprawiedliwość społeczną … Słownik języka polskiego
emancypacja — ż I, DCMs. emancypacjacji, blm «uwolnienie (się) od zależności, ucisku, przesądów itp.; równouprawnienie, usamodzielnienie, uniezależnienie» Emancypacja społeczna wsi. Emancypacja erotyczna. ∆ Emancypacja kobiet «zrównanie kobiet z mężczyznami w… … Słownik języka polskiego
izonomia — ż I, DCMs. izonomiamii, blm «równouprawnienie, równość wobec prawa» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
wyemancypować się — dk IV, wyemancypować siępuję się, wyemancypować siępujesz się, wyemancypować siępuj się, wyemancypować siępował się «zdobyć niezależność, równouprawnienie, usamodzielnić, uniezależnić się» Wyemancypować się spod wpływów rodziny … Słownik języka polskiego